Bipolar Bozukluk Çeşitleri

• Bipolar I bozukluğu , tam bir manik veya karışık semptom sendromu yaşayan veya deneyimleyen bireye verilen tanıdır; hasta ayrıca depresyon dönemleri yaşamış olabilir.

• Bipolar II bozukluğu. Bipolar II bozukluğu, hipomaninin epizodik oluşumu ile tekrarlayan büyük depresyon nöbetleri ; bu birey hiçbir zaman tam bir manik veya karışık semptom sendromu yaşamamıştır.

• Siklotimik bozukluk. Temel özellik, çok sayıda depresyon ve hipomani içeren, ancak bipolar I veya bipolar II bozukluğu kriterlerini karşılamak için yeterli şiddeti ve süresi olmayan, en az 2 yıllık kronik bir ruh hali rahatsızlığıdır.

• Genel tıbbi duruma bağlı olarak bipolar bozukluk. Bu hastalık, genel bir tıbbi durumun fizyolojik etkilerinin doğrudan sonucu olarak değerlendirilen ruh halindeki (bipolar semptomatoloji) havasında belirgin ve kalıcı bir rahatsızlık ile karakterizedir (APA, 2000).

• Madde kaynaklı bipolar bozukluk. Bu hastalık ile ilgili iki kutuplu semptomlar (örneğin, kullanıcı veya başka bir maddenin fizyolojik etkileri doğrudan bir sonucu olduğu düşünülmektedir kötüye kullanılan bir ilaç ya da toksik maddeye maruz kalma).

Patofizyoloji

• Bipolar bozukluğun genetik bileşeni karmaşık görünüyor; durumun, her biri kendi başına nispeten düşük bir dereceye sahip bir riske katkıda bulunan çoklu farklı ortak hastalıklardan kaynaklanması muhtemeldir.
• Günümüzde birçok faktörün bipolar bozukluğun gelişimi ile ilişkili olduğu bilinmektedir.

İstatistikler ve Olaylar

• Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yaşam boyu bipolar bozukluk prevalansının% 0,9 ile 2,1 arasında değiştiği kaydedilmiştir.
• Hem bipolar I hem de bipolar II için, yaş aralığı çocukluktan 50 yaşına kadardır ve ortalama yaş ortalaması 21'dir.
• BPI her iki cinsiyette de eşit olarak oluşur; Ancak, kadınlarda erkeklerden daha yaygındır.

Nedenler

• Biyolojik. İkiz çalışmalar monozitik ikizlerde bipolar bozukluk için% 60 ila% 80 arasında bir dizilim oranlarında,% 10 ila% 20 arasında bir uyum oranını göstermiştir.
• Biyokimyasal. Tıpkı bir depresyon olayı sırasında düşük seviyelerde norepinefrin ve dopamin belirtileri olduğu gibi , bunun tam tersi manik bir olay geçiren bir birey için geçerli görünmektedir.
• Fizyolojik. Limbik sistemdeki sağ taraflı lezyonların, temporobasal alanların, bazal ganglionların ve talamusun sekonder maniyi indüklediği gösterilmiştir.
• İlaç yan etkileri. Somatik hastalıkları tedavi etmek için kullanılan bazı ilaçların, manik bir yanıtı tetiklediği bilinmektedir; bunlardan en yaygın olanları multipl skleroz ve sistemik lupus eritematozus gibi kronik hastalıkları tedavi etmek için sıklıkla kullanılan steroidlerdir .

Klinik bulgular

• Yüksek, görkemli, ya da heyecanlı bir ruh hali. Manik bireyin etkisi, mutlu ve öforidir - sürekli “yüksek”.
• Abartılı özgüven . Olağan engellemeler, cinsel ve davranışsal kararsızlıklar lehine atılır.
• Uykusuzluk. Uyku düzenleri bozulur; hasta yorgunluk hissini duymaz hale gelir ve dinlenip uyuma günler veya haftalar boyunca terk edilir.
• Konuşma Yöresellik veya baskı yapan konuşma güçlüdür.
• Düşünce uçuşması. Bir konudan diğerine sürekli, hızlı bir kayma vardır .
• Yabancı uyaranları filtrelemek için azaltılmış yetenek; Kolayca dikkat dağılması. Sınırlı bir dikkat süresi nedeniyle konsantre olamıyor; birey, ortamdaki en ufak bir uyarıcı tarafından bile kolayca dikkati dağılır.
• Artan enerjiyle artan etkinlik sayısı. Motor aktivitesi sabittir; birey tam anlamıyla her zaman hareket ediyordur.
• Zayıf karar kullanarak çoklu, görkemli, yüksek riskli faaliyetler yapar

Değerlendirme ve Teşhis Bulguları

• Tam kan sayımı. Bir tam kan sayımı anemi ekarte etmek için kullanılır.
• Eritrosit sedimantasyon hızı. Eritrosit sedimantasyon hızı (ESR), lupus veya enfeksiyon gibi altta yatan hastalık sürecini aramak için belirlenir ; yüksek bir ESR sıklıkla altta yatan bir hastalık sürecini gösterir.
• Açlık şekeri . Bazı durumlarda, diyabeti dışlamak için.
• Elektrolitler . Serum elektrolit konsantrasyonları, özellikle  depresyon ile ilgili sodyum olmak üzere elektrolit sorunlarını teşhis etmeye yardımcı olmak için ölçülür.
• Proteinler. Depresyonda olan hastalarda bulunan düşük serum protein seviyeleri, yememenin bir sonucu olabilir.
• Tiroid hormonları. Tiroid testleri hipertiroidi (mani) ve hipotiroidi (depresyon) dışlamak için yapılır .
• Kreatinin ve kan üre azotu. Böbrek yetmezliği depresyon olarak ortaya çıkabilir; lityum ile tedavi idrar açıklıklarını etkileyebilir ve serum kreatinin ve kan üre azotu (BUN) seviyeleri artabilir.
• Madde ve alkol taraması. Alkol kötüye kullanımı ve çok çeşitli uyuşturucuların kötüye kullanımı ya mani ya da depresyon olarak ortaya çıkabilir.
• MR. Bipolar bozukluğu olan bir hastada MRG gerçekleştirmenin toplam değeri belirsizdir; Bununla birlikte, bir görüntüleme çalışması yapmak için birkaç neden vardır.
• Elektrokardiyografi. Anti depresanların çoğu, özellikle de trisiklik ajanlar ve bazı antipsikotiklerin bazıları kalbi etkileyebilir ve iletim sorunlarına neden olabilir.

Bipolar Bozuklukta Tıbbi Tedavi

• Psikoterapi. Psikoterapi bipolar bozukluğu olan hastalara yardım eder, ancak hastalığın kendisini iyileştirmez.
• Elektrokonvülsif tedavi. Elektrokonvülsif terapi (ECT), hızlı, kesin tıbbi / psikiyatrik tedaviye ihtiyaç duyulduğunda olduğu gibi, bipolar bozukluğu olan hastalarda bazı durumlarda yararlıdır; ECT riskleri diğer tedavilerden daha düşük olduğunda; bipolar bozukluk diğer tedavi stratejilerine dirençli olduğunda; ve hasta bu tedavi yöntemini tercih ettiğinde.
• Diyet. Hastalara tuz alımlarında önemli değişiklikler yapmamaları önerilmelidir, çünkü artan tuz alımı serum lityum seviyelerinin azalmasına ve etkinliklerin azalmasına, azalmış alım miktarlarının artmasına ve toksisiteye neden olabilir.
• Aktivite. Depresyonda olan hastalar egzersiz yapmaya teşvik edilir ; Bu kişiler, özellikle yatma ve uyanma zamanları gibi düzenli bir ana faaliyet programı hazırlamalıdırlar.

Farmakolojik Yönetim

• Anksiyolitikler, benzodiazepinler. Belirli reseptör bölgelerine bağlanarak, benzodiazepinler, gama-aminobütirik asidin (GABA) etkilerini kuvvetlendirir ve önleyici GABA nörotransmisyonunu ve diğer inhibitör nörotransmiterlerin etkisini kolaylaştırır gibi görünmektedir.
• Ruh dengeleyiciler. Lityum yaygın olarak profilaksi ve manik atakların tedavisi için kullanılan bir ilaçtır.
• Antikonvülsanlar . Antikonvülsanlar, bilhassa hızlı bisikletçiler olarak bilinen hastalarda, bipolar bozuklukla ilişkili ruh hali değişimlerinin önlenmesinde etkili olmuştur.
• Antipsikotikler, 2. nesil. Bipolar I hastalığı olan hastalarda, ikinci kuşak veya atipik antipsikotikler, akut mani ve duygudurum dengeleme tedavisinde giderek daha fazla kullanılmaktadır.
• Antipsikotikler, 1. nesil. Geleneksel veya tipik antipsikotikler olarak da bilinen birinci kuşak antipsikotikler, hem psikotik hem de psikotik olmayan manik ve karma epizotların yanı sıra hipomaninin tedavisinde de etkilidir.
• Antipsikotikler, fenotiyazin. Birinci kuşak antipsikotikler olarak sınıflandırılan fenotiyazin antipsikotikler, hem psikotik hem de psikotik olmayan manik ve karma epizotların yanı sıra hipomaninin tedavisinde de etkilidir.
• Antiparkinson ajanları, dopamin agonistleri. Dopamin agonistleri, striatumda ve önemli nigradaki D2 ve D3 dopamin reseptörlerine bağlanan errgot olmayan ajanlardır.

Bipolar Bozuklukta Hemşirelik Yönetimi

Hemşirelik Değerlendirmesi

• Öykü. Manik bir evrede bir hastanın öyküsünü almak çoğu zaman zor; Birkaç kısa oturumda veri elde etmek ve aynı zamanda aile üyeleriyle konuşmak gerekli olabilir.
• Genel görünüm ve motor davranış. Mani hasta psikomotor ajitasyon deneyimlemek ve sürekli hareket halinde gibi görünür; oturmak zor; bu sürekli hareketin birçok etkisi var; hastalar tükenebilir veya kendilerine zarar verebilir.
• Ruh hali ve etkisi. Mani, coşku, coşkulu faaliyet, görkemli ve yanlış refah duygusu dönemlerinde yansır.
• Düşünce süreci ve içeriği. Bilişsel yetenek veya düşünme, genellikle fikir uçuşu olarak adlandırılan birbiri ardına yarışan düşüncelerle karıştırılır; hastalar kavramları birleştiremez ve bir konudan diğerine atlarlar.

Bipolar Bozuklukta Hemşirelik Tanısı

• Manik heyecan, başkalarının şüphe edilmesi, paranoyak düşüncesi ile ilgili diğer yönlendirilmiş şiddet riski .
• Aşırı hiperaktivite, yıkıcı davranışlar ile ilgili yaralanma riski .
• Dengesiz beslenme : yemek yemeye yetecek kadar uzun süre oturmayı reddetme .
• Psikotik süreçle ilgili rahatsız edici düşünce süreçleri .
• Uyku yoksunluğu, psikotik süreç ile ilgili rahatsız edici duyusal algı .

Hemşirelik Bakım Planlaması ve Hedefleri

• Hasta, sakinleştirici ilaçların uygulanmasıyla 24 saat sonra potansiyel olarak zararlı hareketler göstermeyecektir.
• Hasta herhangi bir fiziksel yaralanma yaşamaz.
• Hastanın ajitasyonu, tedavinin ilk haftasında sakinleştirici ilaçların uygulanmasıyla yönetilebilir seviyede tutulacaktır.
• Hasta kendine veya başkalarına zarar vermez.
• Hasta, önerilen günlük besin öğelerini karşılamak için yeterli miktarda yiyecek ve öğün arası atıştırmalık tüketecektir.
• Hasta, çevreyi yanlış yorumladığında, onu tanıyabilecek ve sözlü olarak anlayabilecektir.

Hemşirelik müdahaleleri

• Güvenlik sağlanması. Birincil hemşirelik sorumluluğu, hastave diğerleri için güvenli bir ortam sağlamaktır; Kontrolden çıkan hastalar için hemşirenin dış kontrollerini empirik ve hukuki bir şekilde yapması gerekir.
• Fizyolojik ihtiyaçların karşılanması. Çevresel stimülasyonun azaltılması hastanın rahatlamasına yardımcı olabilir; hemşire, gürültü, televizyon ve diğer dikkat dağıtıcı olmayan sessiz bir ortam sağlamalıdır.
• Terapötik iletişimin sağlanması . Çılgın hastaların dikkatleri kısadır, bu nedenle hemşire iletişim kurarken basit ve açık cümleler kullanır; Aynı anda çok fazla bilgiyle başa çıkamayabilirler, bu yüzden hemşire bilgiyi birçok küçük kesime böler.
• Uygun davranışı teşvik etmek. Hemşire, hareket gereksinimlerini toplum ve sosyal açıdan kabul edilebilir, aktivitelere yönlendirebilir.
• İlaçları yönetmek. Periyodik serum lityum seviyeleri, hastanın güvenliğini izlemek ve verilen dozun serum lityum seviyesini tedavi seviyesine çıkarmasını veya bakım seviyesine düşürmesini sağlamak için kullanılır.

Değerlendirme

• Hasta gerçek ile gerçekçi olmayan olaylar veya durumlar arasında ayrım yapabilir.
• Hasta gerçekte olmayan düşünceleri tanıyabilir ve ilerlemelerini durdurmak için müdahale edebilir.
• Hasta hastanede yatma sırasında kilo kaybetmez.
• Kendine ve başkalarına şiddetli davranış kanıtı yoktur.
• Hasta artık fiziksel ajitasyon belirtileri göstermemektedir