HEMŞİRELİK YL

Güncel hemşirelik fazla mesai hesaplama robotu link
Ana Sayfa
adrenalin

KARDIYAK ARREST TEDAVISINDE ILACLAR VE SIVILAR

Kardiyak arrest tedavisinde ilaçlar ve sıvılar 2025 güncellemesi ile


Kardiyak arrest tedavisinde ilaçlar ve sıvılar


I. Vazopresörler (Adrenalin ve Vazopresin)

Resüsitasyon sırasında yaygın adrenalin ve bazı ülkelerde vazopresin kullanımına rağmen,  insanlarda kardiyak arrest sırasında rutin vazopresör kullanımının hastaneden taburculukla sonuçlanan sağkalımı artırdığına dair plasebo-kontrollü çalışma yoktur ancak kısa dönem sağkalımda iyileşme olduğu gösterilmiştir.

2010 Kılavuzunda olduğu gibi güncel önerimiz de KPR sırasında adrenalin kullanımına devam edilmesidir.

Bu konuda kısa-dönem sonuçlar (SDGD ve hastaneye ulaşabilme) üzerindeki olumlu etkileri ve yalnız gözlemsel araştırmalara dayanan sağkalım ve nörolojik sonuçlar üzerindeki belirsizlik göz önüne alınmıştır.


Uzun-dönem sonuçlara ait yüksek kalitede veriler elde edilmedikçe günümüzdeki pratiğin  değiştirilmemesi kararına varılmıştır.

Kardiyak arrest sırasında ilk vazopresör seçeneği olarak vazopresin ile adrenalinin karşılaştırıldığı birkaç randomize kontrollü çalışmada sonuçlar (SDGD, hastaneden taburculukla sonuçlanan sağkalım veya nörolojik sonuç) üzerinde fark gösterilmemiştir. 

Tek başına adrenalin kullanımıyla vazopresin ile kombinasyon şeklinde kullanımının karşılaştırıldığı diğer çalışmalarda da SDGD, taburculukla sonuçlanan sağkalım veya nörolojik sonuç üzerinde fark belirlenmemiştir.

Kardiyak arrest durumunda adrenalin yerine vazopresin kullanımını önermiyoruz. Vazopresin kullanılan kurumlarda çalışan sağlık personelleri vazopresin kullanmaya devam edebilirler çünkü kullanımının adrenalin ile karşılaştırıldığında zararlı olduğuna dair kanıt yoktur.


GÜNCEL 2025 AHA KILAVUZU NOTU

Adrenalin Zamanlaması Vurgusu: Şoklanamaz ritimlerde (PEA/Asistol): Epinefrin (Adrenalin) ilk 3 dakika içinde uygulanmalıdır (Class 1 önerisi). Erken uygulama, ROSC oranını ve nörolojik sonuçları iyileştirir.

Vazopresin Artık Önerilmiyor (Class 3: Yarar Yok): Vazopresin, artık Adrenalin'e alternatif olarak önerilmemektedir (Class 3: no benefit/yarar sağlamaz). Kılavuz, vazopressör olarak Adrenalin kullanımına odaklanmıştır.

 Anti-aritmikler


Vazopresörlerde olduğu gibi kardiyak arrestte anti-aritmik ilaçların yararlı olduğuna dair kanıt yoktur.

İnsanlarda kardiyak arrest sırasında verilen hiçbir anti-aritmik ilacın hastaneden taburculukla sonuçlanan sağkalımı artırdığı gösterilmemiştir ancak amiodaronun hastaneye ulaşabilmeyi sağlayan sağkalımı artırdığı belirlenmiştir.

İnsanlarda uzun dönem sonuçlarına ait verileri olmasa da, kanıtlar ağırlıklı olarak kardiyak arrest sırasında aritmilerin tedavisinde anti-aritmik ilaçların kullanımını desteklemektedir. 

İlk üç şoku takiben şoka refrakter VF’de amiodaron verilmesi plasebo veya lidokain ile karşılaştırıldığında hastaneden taburculukla sonuçlanan kısa dönem sağkalımı artırmıştır. 

İnsanlar veya hayvanlarda gelişen VF veya hemodinamik olarak anstabil ventriküler taşikardide amiodaron verilmesinin defibrilasyona yanıtı artırdığı gösterilmiştir.

Tek-şok stratejisi uygulanırken amiodaron verilmesi için ideal zamanlamayı gösteren kanıt yoktur. 


Günümüze kadar yapılan klinik çalışmalarda, amiodaron en az üç şok sonrasında VF/nVT devam ediyorsa verilmiştir. Bu nedenle yeni kanıtlar ortaya çıkana kadar üç şok sonrasında VF/nVT devam ederse 300 mg amiodaron verilmesi önerilir.

İYD sırasında amiodaron temin edilemezse lidokain uygulaması önerilir. Kardiyak arrest tedavisinde rutin olarak magnezyum kullanılmamalıdır.

GÜNCEL 2025 AHA KILAVUZU NOTU

Amiodaron vs. Lidokain Dengesi: Amiodaron veya Lidokain'in, şok sonrası VF/pVT devam ederse düşünülmeye devam edileceği belirtilmiştir. Ancak, Amiodaron ve Lidokain arasında belirgin bir sağkalım farkı olmadığı (Class 2b) açıkça ifade edilmiştir. Tedavide iki ilaç da makul kabul edilir.

Dozajlar: Amiodaron: 300 mg IV bolus (+150 mg ek doz gerekebilir). Lidokain: 1–1.5 mg/kg (ek doz 0.5–0.75 mg/kg).

Diğer ilaçlar


Kardiyak arrest ve KPR sırasında veya SDGD sağlandıktan sonra rutin olarak sodyum bikarbonat 
uygulamayınız. 

Sodyum bikarbonat hayatı tehdit eden hiperkalemi, hiperkalemiye bağlı kardiyak arrest ve trisiklik antidepresan aşırı dozunda düşünülmelidir.

Kardiyak arrest sırasında rutin olarak fibrinolitik tedavi uygulanmamalıdır. Kardiyak arrestin nedeni kanıtlanmış veya şüphe edilen akut pulmoner emboli ise fibrinolitik tedavi düşünülmelidir. 

Akut pulmoner emboli için uygulanan KPR’da, 60 dk’dan daha uzun KPR gerektiren vakalarda fibrinoliz ile sağkalım ve iyi nörolojik sonuç bildirilmiştir. Bu durumlarda fibrinolitik bir ilaç verilirse resüsitasyon girişimlerini sonlandırmadan önce en az 60-90 dk KPR uygulanması düşünülmelidir.

Devam eden KPR fibrinoliz için kontraendikasyon oluşturmaz.


İntravenöz sıvılar 


Hipovolemi kardiyak arrestin potansiyel olarak geri dönüşümlü bir nedenidir. Eğer hipovolemiden şüphe edilirse hızla sıvı infüzyonu uygulanmalıdır. 

Resüsitasyonun başlangıç aşamalarında kolloid kullanımının avantajı yoktur, bu nedenle Hartmann solüsyonu veya %0.9 sodyum klorür gibi dengeli kristalloid solüsyonları kullanınız. 

İntravasküler alanı hızla terkeden, hiperglisemiye yol açan ve kardiyak arrest sonrasında nörolojik sonucu kötüleştirebilen dekstrozdan kaçınınız.

Yeni kılavuzlarda ilaçların etkinliğini etkileyecek en önemli değişiklikler şunlardır:

  1. Kan Basıncı Yönetimi (Post-Arrest): ROSC sonrası hastanede hipotansiyon mutlaka önlenmeli ve Ortalama Arter Basıncı (MAP) ≥ 65 mmHg olacak şekilde hemodinami sürdürülmelidir (Class 1).

  2. Sıcaklık Kontrolü (Post-Arrest): ROSC sonrası sözel komutlara yanıt vermeyen erişkinlerde, sıcaklık kontrolü en az 36 saat boyunca 32–37.5 °C aralığında sürdürülmelidir (Class 2a). (Hipotermi ve hipertermi/ateş zararlıdır.)

  3. KPR Kalitesi Monitörizasyonu: Entübasyon yapılıyorsa ETCO₂ (Kapnografi) monitörizasyonu zorunlu olmalı ve kompresyonlar sırasında ETCO₂ değeri ≥20 mmHg olmalıdır. Düşük değerler (<10 mmHg) kompresyon kalitesinin gözden geçirilmesini gerektirir. (Yeterli perfüzyon ve ilaçların dağılımı için bu kritik bir kalite göstergesidir.)

  4. Defibrilasyon Enerjisi (Erişkin): Biphasic defibrilatörler için başlangıç enerjisi 200 J veya daha yüksek önerilir (Class 1). (Eski kılavuzlarda daha düşük enerji aralıkları vardı, yüksek enerji vurgusu önemlidir.)