Derin ven trombozu , vücuttaki derin damarların bir veya daha fazlasında, genellikle bacaklarda bir kan pıhtısı (trombüs) oluştuğunda meydana gelir .

Derin ven trombozu, bacak ağrısına veya şişmesine neden olabilir, ancak herhangi bir semptom olmadan da ortaya çıkabilir.

Derin ven trombozu ciddi bir durumdur çünkü damarlardaki kan pıhtıları gevşeyebilir, kan akışına geçebilir ve damarları, akciğerleri tıkayabilir .

Patofizyoloji

Derin ven trombozunun kesin nedeni belirsiz kalsa da, gelişiminde önemli bir rol oynadığına inanılan mekanizmalar vardır.

• Düşük kan akımı. Venöz staz kan akışı azaldığında, damarlar dilate edildiğinde ve iskelet kası kasılması azaldığında meydana gelir.

• Hasar. Kan damarlarının intimal kaplamasına zarar verilmesi, pıhtı oluşumu için bir alan yaratır.

• Flebit. Bir trombüs oluşumu sıklıkla damar duvarlarının iltihaplanması olan flebit ile birlikte görülür.

• Trombosit agregaları. Venöz trombüs, fibrin, beyaz kan hücreleri ve birçok kırmızı kan hücresi içeren kuyruk benzeri bir eklentiye sahip damar duvarına tutturulmuş trombosit agregalarıdır.

• Pıhtı.  trombüs formunun arka arkaya katmanları olarak kan akışı yönünde çoğalabilir.

• Parçalanma. Trombüsün parçalanması doğal olarak ç(özündükçe) kendiliğinden meydana gelebilir veya yüksek bir venöz basınçla oluşabilir.

• Rekanalizasyon. DVT'nin akut bir bölümünden sonra, damarın lümeninin yeniden canlandırılması veya yeniden kurulması tipik olarak meydana gelir.

İstatistikler ve Olaylar

Pulmoner emboli ile birlikte ortaya çıkan derin ven trombozu insidansları şunlardır:

• Genel tıbbi hastalarda DVT insidansı % 10 ila% 20 , felç geçirenlerde % 20 ila% 50 ve kritik hastalarda % 80'e kadardır .

• DVT ile yatan hastaların % 30'unun uzun vadeli trombotik komplikasyonlar geliştirdiği tahmin edilmektedir .

Nedenler

Derin ven trombozunun kesin nedeni hala bilinmemektedir, ancak onu daha da kötüleştirebilecek faktörler vardır.

• Doğrudan travma , kırık veya damar hastalıkları ve damarlara zarar verebilen IV ilaçlar ve çözeltiler, damarların kimyasal tahrişi.

• Kan pıhtılaşması. Daha fazla kan pıhtılaşması, antikoagülan ilaçların aniden bırakıldığı hastalarda görülür.

• Oral kontraseptifler . Oral kontraseptiflerin kullanımı da hiper pıhtılaşmaya yol açabilir.

• Gebelik . Normal hamileliğe, doğum sonrası 8 haftadan daha uzun bir zamana kadar bazal çizgiye dönmeyecek pıhtılaşma faktörlerinde bir artış eşlik eder ve tromboz riskini arttırır.

• Tekrarlayan hareketler. Tekrarlayan hareketler damar duvarında tahrişe neden olabilir, iltihaplanma ve sonrasında tromboz oluşabilir.

Klinik bulgular

DVT'yi tanıma ile ilgili büyük bir sorun, belirti ve semptomların spesifik olmamasıdır.

• Ödem. Derin venlerin tıkanması ile ödem gelişir ve ekstremitenin şişmesi görülür, çünkü venöz kan çıkışı engellenir.

• Flegmasia cerulea dolens. Masif iliofemoral venöz tromboz olarak da adlandırılan tüm ekstremitenin kitlesel olarak şişmiş, gerilmiş, ağrılı hali.

• Hassasiyet. Genellikle sonradan ortaya çıkan hassasiyet, ven duvarının iltihaplanması ile olur ve etkilenen ekstremiteyi hafifçe palpe ederek tespit edilebilir.

• Pulmoner emboli. Bazı durumlarda, pulmoner embolinin belirti ve semptomları DVT'nin ilk göstergesidir.

Önleme

Derin ven trombozu önlenebilir, özellikle yüksek risk altında bulunan hastalar tespit edilirse ve gecikmeden önleyici tedbirler alınırsa.

• Kademeli kompresyon çorapları. Kompresyon çorapları trombüsün yerinden çıkmasını önler.

• Pnömatik sıkıştırma cihazı. Aralıklı pnömatik kompresyon cihazları, çoraplara ek kan hızını arttırır.

• Bacak egzersizleri Kanın yeterince dolaşımını sağlamak için erken mobilizasyon ve bacak egzersizlerini teşvik edin.

Komplikasyonlar

Aşağıdaki komplikasyonlar izlenmeli ve yönetilmelidir:

• Kanama . Antikoagülan tedavinin ana komplikasyonu spontan kanamadır ve idrarın mikroskobik olarak incelenmesiyle tespit edilebilir.

• Trombositopeni. Heparin tedavisinin bir komplikasyonu, trombosit sayımında bazal seviyelerin en az% 30'u oranında ani bir düşüş olarak tanımlanan heparine bağlı trombositopeni olabilir.

• İlaç etkileşimleri. Oral antikoagülanlar diğer birçok ilaçla ve bitkisel ve besin takviyeleriyle etkileşime girdiğinden, hastanın ilaç programının yakından izlenmesi gerekir.

Değerlendirme ve Teşhis Bulguları

Alt ekstremitelerde venöz bozuklukların erken belirtilerini tespit etmek aşağıdakilerle mümkün olabilir:

• Doppler ultrasonu. Doppler ucu, arterin sorunlu olduğu düşünülen yerine 45-60 derecelik bir açıyla yerleştirilir ve arteriyel kan akışını belirlenir.

• Bilgisayarlı tomografi. Bilgisayarlı tomografi, yumuşak dokunun enine kesit görüntülerini sağlar ve hacim değişikliklerinin gerçekleştiği kompartıman alanını görselleştirir.

Sağlık Yönetimi

DVT tedavisinin amaçları, trombüsün büyümesini ve parçalanmasını, tekrarlayan tromboemboli ve posttrombotik sendromu önlemektir.

• Endovasküler tedavi. DVT için antikoagülan veya trombolitik tedavi kontrendike olduğunda, pulmoner emboli tehlikesi aşırı olduğunda veya venöz drenajın ekstremiteye kalıcı hasar gelmesi muhtemel ciddi şekilde tehlikeye girdiğinde DVT için endovasküler tedavi gereklidir .

• Vena kava filtresi. Trombektomi sırasında bir vena kava filtresi yerleştirilebilir; Bu filtre geç emboliyi hapseder ve pulmoner emboliyi önler.

• Farmakolojik Tedavi; Derin ven trombozu olan hastalarda vasküler sistemde kanın pıhtılaşmasını önleme veya azaltma önlemleri belirtilmiştir.

• Kesilmemiş heparin. Fraksiyone edilmemiş heparin, DVT gelişimini önlemek için deri altından veya trombüsün uzamasını ve yeni trombüs gelişimini önlemek için 5 gün boyunca aralıklı veya sürekli IV infüzyonu ile uygulanır.

• Düşük moleküler ağırlıklı heparin (LMWHs). Gibi ilaçlar Subkutan DMAH'lar dalteparin ve enoksaparin olan DVT bazı durumlarda etkin tedavileri; bir trombüsün uzamasını ve yeni trombüs gelişmesini önlerler.

• Oral antikoagülanlar. Warfarin , uzun pıhtılaştırıcı tedavi için belirtilen bir K vitamini antagonistidir.

• Faktör Xa inhibitörü. Fondaparinux, faktör Xa'yı seçici olarak inhibe eder.

• Trombolitik tedavi. Heparinlerin aksine, katetere yönelik trombolitik tedavi , hastaların en az % 50'sinde trombiyi eritir ve çözer .

Hemşirelik yönetimi

Derin ven trombozu için hemşirelik yönetimi aşağıdakileri gerektirir:

Hemşirelik Değerlendirmesi

Derin ven trombozu olan bir hastanın değerlendirilmesi şunları içerir:

• Belirti ve semptomların sunulması. Bir hasta DVT belirtileri ve semptomları ile gelirse, genel tıbbi öykü değerlendirmesi ve diğer nedenleri dışlamak için fizik muayene yapın.

• Well'in teşhis algoritması. Klinik özelliklerin güvenilmezliği nedeniyle, Well'in teşhis algoritması, hastaların yüksek, orta veya düşük bir DVT gelişme olasılığı olduğu gibi sınıflandırıldığı doğrulanmıştır.

Hemşirelik teşhisi

Değerlendirme verilerine dayanarak, ana hemşirelik teşhisleri şunlardır:

• Venöz kan akışının kesilmesi ile ilgili etkisiz doku perfüzyonu .
• Eksik konfor ile ilgili vasküler inflamasyon ve tahriş.
• Rahatsızlık ve güvenlik önlemleriyle ilgili olarak fiziksel bedensel bozulma riski .
• Bilgi eksikliği ve yanlış yorumlama ile ilgili durumun patofizyolojisi hakkında bilgi eksikliği.

Hasta için ana hedefler şunlardır:

• Uygun olarak arttırılmış perfüzyon.
• Durum, tedavi, rejim, ilaçların yan etkileri ve ne zaman sağlık hizmeti sağlayıcısına başvuracağınızı anlamak.
• Rahatlık ve konfor seviyesini artırmak için davranışlarda veya yaşam tarzı değişikliklerinde bulunun.
• Rahatlık veya memnuniyet duygusu sözelleştirin.
• İşlev ve cilt bütünlüğünü koruyun .
• Etkilenen vücut bölümünün gücünü ve işlevini korumak veya artırmak.

Hemşirelik müdahaleleri

Hemşirenin uyması gereken ana hemşirelik müdahaleleri:

• Konfor sağlayın. Etkilenen ekstremitenin yükselmesi, dereceli kompresyon çorapları, sıcak uygulama ve ambulasyon, rahatsızlığı giderebilecek veya azaltabilecek tedaviye ilavedir.

• Sıkıştırma terapisi. Kademeli kompresyon çorapları , bacaktaki yüzeysel damarların kalibrasyonunu azaltır ve derin damarlardaki akışı arttırır; dış sıkıştırma aygıtları ve sargılar ,% 50 spiral örtüşme içinde ayak parmaklarından dizlere uygulanan kısa streç elastik sargılardır; aralıklı pnömatik kompresyon cihazları , kan hızını arttırır.

• Konumlandırma ve egzersiz . Hasta yatak istirahatindeyken, ayaklar ve alt bacaklar, kalp seviyesinden periyodik olarak yükseltilmeli ve venöz akışı arttırmak için aktif ve pasif bacak egzersizleri yapılmalıdır.

Taburculuk ve Evde Bakım Kuralları

Hemşire hastaya taburcu ve evde bakımı da teşvik etmelidir.

İlaç eğitimi, hemşire öngörülen antikoagülanı, amacını ve belirtilen sürelerde doğru miktarda alma ihtiyacını öğretmelidir.

Kan testleri Hasta ilaç veya dozda değişiklik gerekip gerekmediğini belirlemek için periyodik kan testlerinin gerekli olduğunu bilmelidir.

Alkolden uzak durun. Alkol kullanımını bırakmayı reddeden bir kişi antikoagülan almamalıdır, çünkü kronik alkol alımı etkinliklerini azaltır.

Aktivite. Bacakları kaldırmanın ve uygun şekilde egzersiz yapmanın önemini açıklayın.