Ayrıca bu tarz eğitim notlarını beğendiyseniz devam edebilmemiz için bize destek olun;

Bunun yolları;

- Sitede yorum yazmak,

- Sizler için indirim aldığımız ve aynı zamanda sponsorumuz olan uçak medikalden forma alırken bu linki kullanmak; hem indirim alırsınız hem bize destek olursunuz.

EKG, kalpten; “kardiyo” içinden geçen elektriği; “elektroyu” görselleştirmek; “yazmak, gramlamak” için kullanılan bir araçtır. 

Özellikle, 12 derivasyonlu bir EKG, bir dalga olan depolarizasyon dalgasının nasıl hareket ettiğini gösterir; pozitif yük her kalp atışı sırasında farklı elektrot kümelerinin perspektiflerini sağlayarak hareket eder. 

Bu özel elektrot setinde; bir elektrot sağ kola, diğeri sol bacağa yerleştirilir. Temel olarak, dalga sol bacak elektroduna doğru ilerlerken, pozitif bir sapma elde edersiniz. Bu büyük, pozitif sapma, septumdan aşağıya doğru hareket eden dalgaya karşılık gelir.






Temelleri anlamak için, kalbe sadece bir çift elektrot ile nasıl bakabileceğimizin bir örneği ile başlayalım: pozitif ve negatif.

Bu elektrotlar, hücrenin dışındaki yükü algılar. İstirahat halindeki hücrelerin , hafif pozitif dış ortama göre negatif olarak yüklendiğini biliyoruz ; Gelin bu hücreleri kırmızı yapalım.

Depolarize edildiklerinde , hücreler pozitif olarak yüklenir ve dış ortamda biraz negatif yük bırakır ; Gelin bu hücreleri yeşil yapalım.

Şimdi, eğer bu “ depolarizasyon dalgasını” dondurursak , hücreler arasında hareket ettikçe, hücrelerin yarısı negatif (depolarize) olur ve yarısı pozitif (dinlenmede) olur. Bu nedenle, bu hücre kümesi arasında bir yük farkı vardır.

Yük farkını dipol olarak düşünebilirsiniz, çünkü iki elektrotun var olduğunu biliyoruz . Bu dipolü pozitif yüke işaret eden bir ok veya vektör olarak çizebiliriz . Unutmayın, elektrotlar hücrenin dışındaki yükü algılar, bu nedenle pozitif yük dışarıda olduğunda bunu EKG gösterir.

Şimdi, eğer pozitif elektrota doğru giden bir dipol vektörü varsa, EKG izleme bunu pozitif bir sapma olarak gösterir; dipol ne kadar büyükse sapma o kadar büyük olur.



Bunu duraklatırsak, her şey depolar hale gelir . Yükte bir fark olmadığı için dipol ve dolayısıyla sapma yoktur.

Birkaç dakika sonra, bir repolarizasyon dalgası geçer ve hücreler bir kez daha negatif olur. Tekrar duraklatırsak, şimdi vektör dipol ters yöne gider ve negatif elektrota bakar; Bu, negatif bir EKG izleme olacağı anlamına gelir. Yine dipol ne kadar büyük olursa, negatif sapma da o kadar büyük olur.

Dalga, elektrotlarla mükemmel bir şekilde hareket ediyor bu örnekte, ancak genellikle durum böyle olmaz. Yani, sadece bu elektroda paralel olan vektör bileşenine baktık .

Başka bir örnekte, depolarizasyonun örnekteki gibi, bir açıyla olduğunu varsayalım; bu durumda vektörü iki parçaya bölerdik. 

Burada bizim için önemli olan, bir öncekinden biraz daha küçük bir sapma olmasına rağmen, bir sapmaya neden olan pozitif elektroda doğru giden vektördür. Yani EKG de gördüğünüz şekildeki tümsek burada daha küçük; neden? vektörün pozisyonundan kaynaklı.

Başka bir deyişle, EKG izlemesi üzerindeki sapmanın boyutu daima dipolün elektrot yönünde büyüklüğüne veya boyutuna tekabül eder. Dikey bileşen elektrotlarda yönlendirilmemiştir, bu nedenle herhangi bir sapma neden olmaz.

Aslında, eğer bir düz yukarı çıkan depolarizasyon dalgası olursa, pozitif ve negatif elektrotlara dik olan , sapma olmaz! Düz çizgi olur.

Standart bir EKG'de, 10 elektrot vardır: her biri sol kolda, sağ kolda, sol bacakta ve sağ bacakta dört uzuv elektrotu; ve göğüs çevresine dolanan altı precordial elektrot, V1 ila V6.

Sağ bacak elektrotu genellikle nötr bir elektrot olarak kullanılır. Kalp, üç boyutlu bir organdır, yani V1 ila V6, kalbin enine veya yatay düzleminde sıralanır. Her elektrot, kendisine doğru gelen pozitif yük dalgasını tespit etmek için ayarlanmıştır .





Bu arada, koronal düzlemde, nötr olmayan uçlara, sağ kolda aVR, sol kolda aVL denir .

Bu uçların her ikisi de yatay çizgiden 30 derece yukarı olan vektörler olarak temsil edilir .

aVF, sol ayak üzerindedir, anatomik olarak düz aşağı değildir, ancak şema üzerinde aşağıya doğru bakan vektörü temsil edecek.

Tıpkı precordial elektrotlar gibi , aVR, aVL ve aVF kendilerine gelen pozitif sapmaları tespit eder.

Şimdi, bu üç uzuv ucuna ek olarak , bipolar da var.

Ekstremite lead'leri lead 1, 2 ve 3 olarak adlandırılır ve bunlar sadece iki elektrot kullanılarak kaydedilir.

Lead 1, RA'yı negatif kutup olarak ve LA'yı pozitif kutup olarak kullanır ve sağa doğru giden bir vektör oluşturur.

Lead 2, negatif kutup olarak aVR'yi ve pozitif kutup olarak aVF'yi kullanır ve +60 derece giden bir vektör oluşturur.

Son olarak, Lead 3, negatif kutup olarak aVL'yi ve pozitif kutup olarak aVF'yi kullanır ve +120 derece giden bir vektör oluşturur.

Yani, toplamda uzuv uçlarından altı derivasyon alıyorsunuz, 6 derivasyon da göğüsten geliyor; Başka bir deyişle, 12 derivasyonlu bir EKG'ye sahipsiniz.






Kalbin farklı görüşlerine sahip olmak önemlidir, çünkü depolarizasyon dalgasının her bakış açısına göre kalpte nasıl hareket ettiğini görmenizi sağlar .

Örneğin, altı derivasyonun V1'den V6'ya kadar olan yolda QRS kompleksi olarak adlandırılan depolarizasyon dalga formunu nasıl kaydettiğini düşünün.

Aynı depolarizasyon dalgası, V1 ve V2'de çoğunlukla negatif, V3'te izoelektrik , çoğunlukla V4, V5 ve V6'da pozitif görünebilir , çünkü vektörlerin kesin yönü ve büyüklüğü zaman içinde farklı noktalardadır. Benzer şekilde, ön düzlem uçlarının her biri, depolarizasyon dalgası için kendi perspektifini üretmektedir .





Uzuv uçları ve göğüs uçları onlara yakın olan kalbin bölgelerine dayalı gruplanabilir. Spesifik lead'lerdeki veya lead gruplarındaki problemler, bir hastalıktan etkilenen kalbin belirli bir bölgesinin olabileceğini düşündürmektedir.

II, III ve aVF  “aşağı” lead'lerdir, çünkü sağ koroner arterden kan alan kalbin alt duvarına yakındırlar.

I ve aVL, iki uçlu led ile birlikte V5 ve V6, “lateral” uç olarak kabul edilir, çünkü sol sirkumfleks arterden kan alan kalbin yan duvarına yakındırlar.

Son olarak, V1 ve V2 “septal” lead olarak kabul edilir, çünkü bunlar interventriküler septuma en yakındır ve V3 ve V4 “anterior” lead'lerdir çünkü kalbin ön duvarına en yakındırlar. Hem septal hem de anterior bölgelerin her ikisi de sol ön inen arter tarafından servis edilir.

ÖZET

Hadi, hızlıca özetleyelim. Standart bir EKG'de, 10 elektrot vardır: dördü ekstremite elektrotları ve altısı göğsün etrafına dolanan precordial elektrotlardır.

Bu elektrotlar, her biri kalp hücrelerinin dışındaki pozitif yükün hareketini gösteren 12 derivasyonlu EKG yapmak için kullanılır.

EKG izleme, pozitif bir sapma olarak bir elektroda doğru hareket eden ve bir negatif sapma olarak uzaklaşan bir depolarizasyon dalgasını gösterir; her biri dipolün boyutuyla orantılıdır.

Kalbin farklı görüşlerini görebilmenin yararı, depolarizasyon dalgasının nasıl olduğunu görmeyi kolaylaştırmasıdır. Kalbin yapısı ve işlevi hakkında değerli bilgiler sağlayan hamle.